Herşeyden bunalmış vaziyetteyim. Neyin ne getireceğine dair hiçbir bilgim yok. Kıyıda köşede kalmış eski bir enstrüman gibi hissediyorum kendimi. Aslında çok güzel şeyler yazmayı planlıyordum belki de yazdıklarımdan keyif alırlar diyordum ama son 3 gündür fena bir hayata ev sahipliği yapıyorum. Kısaca anlatayım.
Sanırım bir forum sitesi açacağım. İsmi konusunda bir fikre varamadım, öneriler bekliyorum. Ayrıca katılmanızı diliyorum.
Emitt'e katıldım ve zamanım kısıtlı oldugu icin 9 salondan sadece 3 ünü gezebildim. Bir turizm mezunu olarak hayıflandım diğer salonları gezemediğime. Ets Tur'un yaptığı bir ankette DVD film kazandım.-Million Dollar Baby- Hakkı Devrim, Yüksel Aytuğ ve Mustafa Topaloğlu'nu gördüm. Fotograflarını çektim. Bir sürü tanıtım katalogu ve brosürü aldım. Turon 9 standında genç bir arkadaş resim çiziyordu ve benim de resmimi karikatürize ederek çizdi. Ulvi Arı isimli ünlü bir pandomim sanatçısını fotografladım. Kendi ilçemin standı-Karasu,Sakarya- için fotograflar çektim.
Bir de dün aksam bir arkadaşımda idik bir kaç kişi, cheescake yedik ,elma suyu içtik sonra sigara içtik. Yaklasık bir 3 saat falan muhabbet ettik ve ondan sonra ben bir tuhaf oldum. Bir anda midem bulanmaya basladi ve yoruldum. Sonra basim da agrimaya basladi terledim bir ter boşaldı ki sormayın. Neden oldugunu anlamadim ama eve dönüp ayaklarımın altına sıcak su torbası alıp yarım saat uyuyunca rahatladım.
Ve en kayda değer olan derdim şu: 4 yıl 2 aydır birlikte oldugum kız arkadasimdan iki gün öncesinde ayrıldım. İlk etapta bu beni acıtmadı ama iki günün sonunda dün aksam beni arayıp bana ait olan esyaları ne zaman geri vereceğini sormasının ardından arkadas kalmaya karar verdik kitap paylasimi film paylasimi yapmaya karar verdik ve kapattık. SOnra ise gece 3 kez daha aradı ve bensiz olmak istemediğini söyledi. Hayatımda hiç bu kadar ağlamadım, hıçkıra hıçkıra ağladım ve gözlerim şimdi bile kıpkırmızı... Neticede birlikte geçirilen 4 sene var ve ben ondan öncesini hatırlayamayacak kadar çok seviyordum onu. Bilmiyorum yeniden başlasak mı başlamasak mı?Hani derler ya ne sensiz oluyor ne de senle, işte aynen böyle bir durum... Onunla devam edersem sorunlarımız yine devam edecek ve biliyorum ki bir gün bitecek, iste bundan dolayı istemiyorum tekrar barısmak. Ama öte yandan onsuz da olmuyor ne yapacagımı bilmiyorum, bir seyler paylasmak istediğim zaman ilk o geliyor aklıma. ne yapacağımı bilemez haldeyim.
Neyse işte bu kadar, değişiyor herşey değişim bile..., Ne acı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder